Εσωτερικές αυλές

Τον Αύγουστο πήγα στο Βερολίνο οικογενειακώς. Ανάμεσα στα πάρα (πάρα) πολλά που ζήλεψα ήταν και οι εσωτερικές αυλές, τα λεγόμενα "Hoefe". Οι ενοποιημένοι και περιποιημένοι πίσω χώροι των κτιρίων και πολυκατοικιών προσφέρουν οάσεις ηρεμίας και αποσυμπίεσης. Τα μεγέθη είναι ανθρώπινα και η διάθεση φιλική.
Την ιδέα αυτή την είχα και εγώ, πριν την δω στην πράξη. (Δεν νομίζω τουλάχιστον να το είχα δει ή διαβάσει πουθενά.). Περιμένοντας έξω από ένα ιατρείο στο κέντρο, και κοιτώντας από κάποιο παράθυρο την μεγάλη καρυδιά που δέσποζε στον ακάλυπτο πίσω. Οι ακάλυπτοι από τις υπόλοιπες πολυκατοικίες εξίσου παρατημένοι και διαχωρισμένοι με ψηλές μάντρες. "Δεν θα μπορούσε να γίνει μια συμφωνία, να ενοποιηθούν λειτουργικά (όχι ιδιοκτησικά) και να γίνουν κανονικά ΠΑΡΚΑ και αίθρια. Με παιδική χαρά. Με κίοσκι για τους έφηβους... Με κρήνες. Με πουλιά..¨

Ξέρετε ποσοι τέτοιοι χώροι υπάρχουν στα Γιάννενα; Δυστυχώς τους έχουν ανακαλύψει και οι εργολάβοι και τώρα φυτρώνουν πολυκατοικίες εκεί πίσω...(βλ απέναντι από ΝΟΝΑΜΕ). Και ο παιδικός σταθμός στην Χαριλάου Τρικούπη. Έκρυβε πίσω ολόκληρο πλατάνι και άλλα δέντρα. Τώρα θα γίνει πολυκατοικία κλπ.

Υπάρχουν και οι αντίστοιχοι χώροι στο ιστορικό κέντρο. Στην Κάνιγγος για παράδειγμα και στην Ανεξαρτησίας μετά το Γυαλί Καφενέ αριστερά.

Εδώ φαντάζομαι νηπιαγωγείο και παιδικό σταθμό. Παιδική χαρά. Ράμπα σκειτ. Φαντάζομαι πολυχώρους τέχνης & ψυχαγωγίας (πχ TAF - Μοναστηράκι).

Υπάρχει μια χαραμάδα ελπίδας, μια και στο πρόγραμμα του Φίλιου αναφέρεται "εξασφάλιση νεων χώρων πρασίνου με ενοποιήσεις ακάλυπτων χώρων κτιρίων". Επίσης αναφέρεται η ανάπτυξη δικτύου πράσινων διαδρομών (σχετικό με την προηγούμενη ανάρτηση). Τα δίκτυα πολλαπλασιάζουν το όφελος.
Κρατάμε όμως μικρό καλάθι πλεόν. Μια χαραμάδα είπαμε, αλλά τουλάχιστον το λέει. Από το να μην το ακούς καθόλου...